Nordkapp 71º10'21”

Reizen is het doel, niet de bestemming

Maar

Een reis zonder doel is een verloren reis

Vandaag stond de Noordkaap op de planning. De eindbestemming van onze reis. En een jaar van planning komt tot een einde. Het blijft een mythische plek waar de zon van half mei tot eind juli onafgebroken schijnt en waarvan je in de winter het noorderlicht kunt zien.

Maar de Noordkaap is niet het noordelijkste puntje van Europa. Dit ligt 4 kilometer voor de Noordkaap en daar ging onze wandeling vandaag naar toe. Een wandeling van 18,5 kilometer. De Knivskjelodden ligt 1,7 km hoger dan de Noordkaap om precies te zijn op 71º11’08”. Onderweg weer veel rendieren tegengekomen, zelfs tegemoet gekomen. Dat ik dacht oké , hallo rendiertjes ik heb hier 2 hondjes, joehoe. Maar op gegeven moment gooide 1 rendier zijn neus in de lucht en de hele kudde nam toen de weg naar boven. Pfffff…..

Vanaf 3 kilometer voor het einde van de wandeling kon je aan de oostkant de Noordkaap zien liggen. Helaas heeft hij de gehele wandeling in de mist gelegen. Eenmaal op het eindpunt kon je je naam vereeuwigen in een boekje. Voor deze speciale reis heb ik dat ook gedaan en ook al is ze er niet lijfelijk meer bij, maar mijn meisje Robin is er de hele reis bij geweest. We hebben nog 1,5 uur gewacht maar helaas is de Noordkaap niet meer uit de mist geweest. Toen ik zag dat veel rendieren naar boven trokken, zei ik tegen Marc volgens mij wordt het weer slechter. In Oostenrijk zie je dat meestal aan de koeien, die gaan dan wel naar beneden maar toch ik vond het een voorbode als dieren massaal een andere plek gaan opzoeken. We waren nog geen 45 minuten onderweg toen de mist onze kant op kwam. Ik zei nog voor de grap nou laat de gps maar aan, maar die hebben we ook nodig gehad. De mist was soms zo dicht dat we de steenmannetjes niet meer konden vinden en ook hebben we de auto met gps weer terug gevonden haha.

Vanuit de wandeling door naar de Noordkaap en daar zitten we nu dan op 71º 10' 21”. Wat natuurlijk de hele dag al te zien was zitten we nu in de mist. Het is er nu 9 graden maar met deze wind heeft het een gevoelstemperatuur van rond het vriespunt. Niet het meest ideale weer, maar het blijft een mythische plek. We hebben een ticket voor 24 uur, dus we kunnen af en toe nog kijken wat het weer doet. Maar op het moment dat wij bij het symbool van de Noordkaap zijn trekt de mist even op, dat was weer even zo’n geluksmomentje. Helaas bij het monument van Children of the World hadden we weer mist. Het monument is opgericht op 15 juni 1988.  Uit 7 delen van de wereld, zijn 7 kinderen, 7 dagen bij elkaar op de Noordkaap geweest . Zij hebben dit monument gemaakt, elk kind heeft een tekening gemaakt. Dit monument staat symbool voor Samenwerking, Vriendschap, Vreugde en Plezier voor elk kind over de hele wereld. Elk jaar wordt op deze plek een prijs uitgereikt aan een organisatie of project die zich bezig houdt om het leven/positie van kinderen te verbeteren.

Toen ik drie jaar geleden de prognose kanker te horen kreeg ging er wel door mij heen, maar ik heb nog zoveel te doen en wil nog zoveel zien. Marc zei wat wil je. Op mijn bucketlist stond op nummer 1 een camper en nummer 2 Noorwegen en dan naar de Noordkaap.  En drie jaar later ben ik daar dan, het was een emotioneel  moment. Morgen is de laatste dag in Noorwegen en zal er ook een einde komen aan mijn reisverslagen. Voor mijzelf wilde ik alles graag op papier zetten om later nog eens terug te lezen en om andere mee te laten genieten van onze mooie reis.